Rijdende corruptie

Gister avond onder het genot van een wijntje gekeken naar de Swazilandse dans. Leuk om dit mee te maken. Daarna ons bedje in. Wat hebben we lekker geslapen. Peter was zo enthousiast over de dans en wilde dat de danser nog een dans zouden doen. Maar de uitdaging die hem gedaan werd heeft hij niet aan genomen! Hij moest namelijk zelf mee dansen en dat ging hij echt niet doen. Annemarie kwam niet meer bij toen bleek dat de volgende dans een polonaise was.

Op naar St. Lucia, maar eerst naar de grens Swaziland – Zuid-Afrika. We rijden hier lang een stukje armoedig Swaziland. Echte vervallen hutjes. Er zijn trouwens twee grens controles, van beide landen één. Aangekomen bij de Swazische grens, moesten we aansluiten in een lange rij met mensen. Na geduldig een uurtje te hebben gewacht konden we onze paspoorten laten zien. Weer een stempel rijker. Wat we op de heen weg niet goed begrepen, werd ons nu wel duidelijk. Na onze paspoorten check moesten we namelijk naar een ander loket voor een tweede stempel. Wat blijkt nu, hier krijg je één stempel voor je auto. Er is dus iemand die werkelijk de hele dag stempels zet, zodat de auto ook de grens over mag. Dat kan toch efficiënter?!

Vanaf de grens namen we de route richting de hoofdweg N2. Op de kruising om deze weg op te draaien stopte Peter niet (stopbord), maar remde alleen af. Je raad het al, Politie… Tja voordat je er erg in hebt heb je je papieren al gegeven aan de politie agent. En dan bedenk je, is dit wel handig. Onze meet and greet man, Liesel, had ons nog zo gewaarschuwd. “Don’t stop for police. Don’t stop, never ever stop. Polici control will be big and with rothblock”. Uit eindelijk een goede deal kunnen sluiten met de agent. Toen we verder reden, bedachten we dat het toch geen echte politie auto was? Waarom ging de man akkoord met Peter zijn eerste bod? Tja… Het besef komt: dit was geen Politie! Bij het tank station kwamen we toevallig echte politie tegen, en ja hier werd ons vermoeden bevestigd. We waren genaaid. Deze aardige politie agent vertelde ons, vraag altijd naar zijn identificatie papieren en rijdt altijd mee naar het politie bureau. Daarna ging de politie achter de politie aan! Wie ons naait, naaien wij!!

Aangekomen bij ons guesthouse, worden we verwelkomt in een super mooie kamer. Geweldig hier verblijven we namelijk drie nachten. Vanavond aan de boulevard eten, en dat wordt toch echt vis deze keer, dat is voor Annemarie wel even wennen.